Kwo inine adek me acaki i Uganda.

We zijn inmiddels een week in Uganda. Waarom nu pas een bericht zullen jullie denken? Heel simpel: in Nakasongola waar wij zitten is geen internet (althans niet voor ons, het is erg prijzig). Bovendien valt de stroom soms weg en zit het weer niet altijd mee. Wat een regenbuien hier!

Afgelopen waren we al vroeg op pad. Op weg naar Schiphol. Toen wij wilden inchecken bleek de vlucht overboekt en stonden wij op "standby". Een beetje rar omat wij de tickets al zo'n 5 maanden geleden geboekt hebben. Na wat geschuif met andere passagiers naar business class kregen wij ook een plekje. De vlucht bracht ons eerst naar Nairobi. We vermaakten ons tijdens de vlucht met de aanwezige entertainment en onze buren. Zo ging onze 'buurman' even drie dagen naar Kenia voor een safari.

Aangekomen op Nairobi weer door een bagagecontrole en door naar het vliegtuig dat ons naar Entebbe brengt. Een korte vlucht van zo'n 45 minuten. Wanneer we aankomen op Entebbe wordt ons gele boekje gecontroleerd en halen we onze via. Met onze koffers en tassen is het nu wachten. Camilo staat vast in het verkeer van Kampala en hoopt er ieder moment te zijn. Dat 'moment' duurt ongeveer twee uren, maar het weerzien met Camilo, Fred en Maureen is leuk. In ee nnet iets te kleine auto voor ons en onze koffers rijden we vervolgens naar Kampala waar wij onze eerste nacht verblijven. De volgende ochtend gaan we na het ontbijt geld wisselen en reizen we rond het middaguur door naar Nakasongola. Onderweg lunchen we in Luweero bij een restaurantje. We krijgen matoke, pompoen, 'beef', rijst, chapati en aardappelen. In Nakasongola heeft Camilo voor ons slaapplaatsen geregeld die erg lijken op het verblijf in Lira, waar Freek vorig jaar zat. Een kamer met douche en toilet: PRIMA! Nadat we even hebben gerust neemt Camilo ons mee naar zijn eigen woning. Hij woont en werkt in Nakasongola. Bij hem thui nemen we een drankje en kletsen we gezellig. Rond 19.30 uur lopen we terug naar ons hotel waar we met zijn drieen (puntjes op de e kennen ze hier niet ;) eten, wat overigens weer fantastisch smaakt. Moe en voldaan van de eerste dagen reizen duiken wij rond 22.00 uur ons bed in.

Maandag 24 juli 2017
Vandaag is de eerste dag van ons programma. We beginnen op het kantoor van Camilo. Daar maken we kennis met diverse mensen die belangrijk zijn voor het onderwijs in de regio van Nakasongola. Iedereen is enthousiast over onze komst, we zijn overal 'most welcome'. Camilo, Maureen en Fred werken voor Save the Children. Ze hebben veel aanzien en ook hun werk wordt meerdere malen geprezen. Rond 10 uur rijden we naar de school die wij deze week bezoeken. We krijgen van de zeer vrolijke headteacher een rondleiding over het terrein en maken kennis met alle klassen. Wij stellen onszelf voor, waarna zij het vertaalt voor de kinderen. Ze verstaan wel wat Engels, maar ons accent en op dit moment ook ons uiterlijk nog, is erg verwarrend voor ze. Nadat we alle klassen hebben gezien, geven wij een workshop 'active learning' aan de tien aanwezige leerkrachten van de school. Ze zijn ontzettend enthousiast en willen allemaal heel erg graag van ons leren. Wij natuurlijk ook van hen. Na de workshop starten we met het voorbereiden van de lessen voor dinsdag. Vera geeft les in P3 (groep 5) en Freek in P5 (groep 7). Om 13.00 uur gaat iedereen lunchen. Ook alle kinderen, die een maaltijd krijgen op school. Een soort warme maisdrank (wit water, geen vulling). Wij mengen ons onder de kinderen die inmiddels minder afwachtend en 'schuw' zijn. Ze voelen aan onze huid en haren, wat voor de nodige hilariteit zorgt.

Na de pauze is Camilo ook weer terug. Hij moest voor Safe the Children naar diverse locaties reizen. Hij brengt ons terug naar het hotel waar we even ontspannen en voorbereidingen treffen voor de lessen op dinsdag.

We hebben rond 17.30 uur afgesproken met Camilo om bij hem thuis te gaan eten. Hij komt een uurtje te laat, maar met een goede reden. (Op Schier is het een eilander kwartiertje, hier is het een Ugandees uurtje, minstens...) We hadden raag geholpen met koken, maar het eten is inmiddels klaar. Met hulp van Camilo zijn nichtje. Het smaakt echt super! Rond 20.30 lopen we weer terug naar het hotel. Lekker naar bed en op naar de dag dat onze lessen echt beginnen.

Dinsdag 25 juli
Als we rond kwart over zeven 's ochtends worden opgehaald, hebben de leerlingen die op de school overnachten dan al 2,5 uren lestijd achter de rug. (Echt waar, ze starten om half 5). Dit zijn 'remedial' lessen. De normale lesdag is van 08.30 uur tot en met 16.00 uur, maar voor deze leerlingen is er ook in de avond nog les. Een schooldag van half 5 's ochtends tot half 9 's avonds, niet voor te stellen. We krijgen deze ochtend de assembly te zien, waarbij het Ugandese volkslied wordt gezongen, een gebed wordt gedaan en tot onze verbazing ook een 'health-check'. Dit gebeurt regelmatig om acht uur. De leerlingen worden door leerkrachten geinspecteerd op schone nagels, handen en tanden. Is het niet schoon genoeg, dan moet je naar voren komen. We maken eruit op dat deze leerlingen vandaag de latrines moeten schoonmaken, ze zijn immers toch al vies. In de pauze gaan inderdaad een aantal leerlingen met jerrycans en teilen water richting de latrines.

Wat onze lessen betreft: Freek geeft vandaag rekenen/wiskunde en science in P5 (vergelijkbaar met groep zeven, al lopen de leeftijden erg uiteen). De leerkrachten die normaliter deze lessen geven, observeren hoe activerende werkvormen worden ingezet. Zij wisselen ieder uur van groep, en geven daar 'hun vak'. Freek observeert hoe de leerkrachten gebruik maken van activerende werkvormen in P6. Vera werkt vandaag in P3 (groep 5). In de klassen P1 t/m P4 is er een vaste groepsleerkracht. De leerkracht van P3 maakt maar wat graag gebruik van de aanwezigheid van Vera. Zelf wil ze eigenlijk geen les meer geven, liever alleen maar observeren en leren. Onder andere een leuke les Engels voor de pauze waarbij met gebruik van drama en rollenspel woorden worden aangeleerd. En een rekenles waarbij de leerlingen letterlijk springen op de getallenlijn.

Rond half vier vertrekken we met een planning voor de lessen van morgen weer richting het hotel. We kleuren gezellig met het zoontje van een van de medewerkers. Waarschijnlijk heeft hij kleurpotloden nog nooit gezien. Hij maakt overigens prachtige tekeningen.

De avond eten we bij Camilo. Hij nodigt ons iedere avond uit, en iedere avond kookt er iemand anders voor hem en ons. Vanavond koken Vera en Maureen samen. Zelfs de buurvrouw helpt mee. Er wordt een heerlijke maaltijd verzorgt. Morgen zijn Freek en Camilo aan de beurt, ze hebben echter nu al een tafel gereserveerd in het hotel.... Buiten is het noodweer, wat binnen zorgt voor veel gezelligheid. Als het rond half tien dan toch droog wordt, gaan we richting het hotel voor wat rust.

Woensdag 26 juli
Wat zien wij vandaag een indrukwekkende opening op school. Alle leerlingen komen samen in 'the holy place'. Ze zingen en dansen prachtig om God te eren. Daarna starten de lessen en gaan we weer hard aan het werk. Freek is vooral veel bezig met rekenen en observeert verschillende lesesn. Vera geeft samen met de teacher van P3 les. We gebruiken ontzettend veel activerende werkvormen en maken een getallenlijn voor in de klas. Iedereen helpt mee, kinderen spijkeren pinnen in de muur en teachers uit verschillende klassen helpen plakken. Geweldig om te zien, iedereen is zo enthousiast. Er hangt nu tenminste 1 ding aan de muur. De rest van de dag horen we alleen maar, one hundred, two hundred, three hundred..... tot 3 duizend en dan opnieuw. Stiekem springt er af en toe iemand heen en weer door de klas tijdens het maken van de sommen.

Als we thuis komen, duurt het niet lang voor Camilo komt. Met dongel! Yes! Een beetje internet om jullie op de hoogte te brengen. Tot zo ver.

Liefs!

Vera en Freek