De eerste week!

Andere foto's in ons album! Aan dit verhaal toevoegen gaat zeer moeizaam! 

Donderdag 27 juli 2017
Vandaag misschien wel het meest miserabele wat wij ooit hebben gezien. We zijn samen in Malawi geweest, waar de scholen echt niet top waren. Vorig jaar was Freek in Uganda en was een van de scholen ook een 'schrok'. De leefomstandigheden van de mensen zijn vaak al erg, maar wat we vandaag zagen... 
Camilo nam ons mee naar een van de scholen die wordt gesteund door Save the Children. Hier staan geen echte leerkrachten voor de klas, maar ouders uit de gemeenschap die trainingen volgen. De school stond voorheen op het terrein van defensie. Een paar jaar geleden heeft het ministerie besloten de school te sluiten zodat het gebruikt kon worden voor militaire doeleinden. De gemeenschap is een nieuwe school begonnen op land dat geschonken is door mannen uit de gemeenschap. Het is in dit geval wat riet op een muurtje van modder. De afgelopen dagen zijn er hevige buien gevallen, waardoor de lokalen meer op een modderpoel lijken en op instorten staan. Onder de boom die op het terrein staat, krijgen twee klassen les. Dit zijn de grootste 'lokalen'. De echte lokalen zijn vaak niet meer dan enkele vierkante meters groot. De school heeft ook geen toiletten. Het is een van de redenen dat Save the Children hier ontzettend veel tijd en energie insteekt! In de hoop op verbetering, wat begint met onderwijs. Vandaag gaan ook leerlingen van deze school naar een voorleeswedstrijd die georganiseerd wordt door Save the Children. Wij mogen ook mee! 
Op de school waar de wedstrijd is, zijn inmiddels een aantal lokalen. Het is de bedoeling dat we om 10 uur beginnen, maar goed het Afrikaanse uurtje.. dat duurt vandaag vier uur. Om 14 uur kunnen de kinderen dan eindelijk beginnen met voorlezen. Het grootste plezier beleven de kinderen aan de muziek waarop ze prachtig dansen. Omdat wij nog wat moeten regelen voor de komende dagen gaan wij rond half vier weer terug. In de avond eten we met Camilo, Maureen en Fred in het hotel. Ook onze vriendjes Sean en Kelsey (kinderen van hotelpersoneel) komen even gedag zeggen.  Morgen is alweer de laatste dag op Mbalye. Dan een weekend in Kampala en op naar de tweede week! 

Vrijdag 28 juli 2017
Vandaag een kort verslagje van de dag. We hebben vandaag afscheid genomen van de eerste school waarop we les hebben gegeven. Dit was groots. Nadat we onze lessen hadden gegeven werden er voor ons stoelen onder de grote boom gezet. We kregen vele bedankjes, liedjes, dansen en gebeden. Er was zelfs een cadeau voor ons. Wij hebben vervolgens ook onze cadeaus overhandigd. We hebben onder andere vier bomen geplant die in de toekomst voor schaduw en vruchten moeten zorgen. 
Rond 14 uur begon vervolgens de rit naar Kampala. Daar verblijven we dit weekend. Het wordt een ritje van ongeveer drie uur, en dan zijn we weer in het hotel waar we ook de eerste nacht verbleven. Na een heerlijk diner nemen we onze rust. Op naar een leuke dag morgen! 

Zaterdag 29 juli
Vandaag gaan we richting Jinja, het is een rit van 78 km. We halen eerst het 'drivining permit' van Camilo op. Vanmorgen hebben we met Maureen gebeld, die het ritje inschat op een uurtje of 2. Het worden er uiteindelijk vier! Het verkeer van Kampala werkt vandaag niet erg mee haha. Na een lunch zijn we rond 15 uur bij de Nijl. Hier in Jinja is de bron van de Nijl. Het is vooral erg toeristisch, zeker als we een gids meekrijgen. Op verzoek van Camilo gaan we ook bij de dieren kijken die in en rondom de Nijl leven. Dit is wel heel anders als in Nederland. De python, cobra, krokodil en een grote hagedis zitten in kleine hokjes. De gids vertelt dat ze genoeg eten krijgen. Wij denken dat de schildpadden er het beste vanaf komen, maar dan wordt er gedemonstreerd hoe hard zijn schild is. Beter is het als we later op het terras zitten en uitzicht hebben over de Nijl! Het is echt super! 
Na een drankje is het tijd om terug te gaan. Het eerste stuk gaat voorspoedig, totdat we Kampala naderen, file haha. Wel minder heftig als in de ochtend. Als Camilo de verkorte route gevonden heeft zijn we binnen 2,5 uur bij ons hotel. Vanavond lekker rustig aan. Morgen reizen we weer terug naar Nakasongola. Daar moeten we het doen zonder internet. Maar we kijken wel enorm uit naar een nieuwe week lesgeven. De schoonheid van het landschap en de vrolijke mensen maken het nu al tot een superreis, en dan hebben we nog twee weken te gaan!