CRO en laatste bericht
9 augustus 2017 - Lira, Oeganda
Het einde van onze reis komt inmiddels in zicht. We hebben nog helemaal niet het gevoel dat het er bijna opzit. We spreken hier met ontzettend veel Ugandezen, die ons standaard twee vragen stellen. De eerste heeft altijd iets te maken met het weer. De tweede vraag is of wij ons verblijf niet willen verlengen.
Deze week zijn we werkzaam op het CRO. Hier kunnen kinderen die op straat leven tussen acht uur in de ochtend en vijf uur in de middag komen. 'Social workers' proberen de reden van hun straatleven te achterhalen. Sommige kinderen gaan bijvoorbeeld niet naar school omdat het gezin waar ze wonen extra geld nodig heeft. Sommige kinderen leven fulltime op de straat. Met een aantal social workers zijn wij vandaag de straat op gegaan om met deze kinderen te praten. Kinderen die nog niet naar het CRO komen dus. De verhalen en beelden zijn zeer indrukwekkend. Op een groot grasveld waar een soort muziekkoepel staat verblijven een flink aantal jongens. De flesjes met lijm gaan van hand tot hand. Eten is er nauwelijks, dus worden zakjes saus die zijn gevonden in het vuilnis schoon gelikt. Ze doen hard hun best om gedurende de dag wat geld of eten te verzamelen. Terwijl wij een gesprek hebben met een jongen voeren, voegt een andere jongen zich bij het gesprek. Hij beweert Freek te kennen. Na even nadenken valt het kwartje (zie bijgevoegde foto van vorig jaar). Deze jongen was vorig jaar aanwezig op het CRO tijdens de spellendag van Edukans. Het lijkt nu niet veel beter te gaan met hem. Het CRO doet voor heel veel kinderen fantastisch werk, maar een aantal van hen is 'verslaafd' aan het straatleven. Dit geven ze zelf ook aan in de gesprekken.
Wij geven ook een aantal lessen op het CRO. Wiskunde, Engels, beeldende vorming en muziek. Donderdag nemen we een kijkje in de bakkerij. De afgelopen maanden hebben wij geld ingezameld voor een goed doel tijdens onze reis. Daarvan hebben wij afgelopen week school- en speelmateriaal gekocht voor het CRO. Deze zijn met zeer veel vreugde ontvangen. Evenals de kleding die is meegebracht uit Nederland (zie foto uitreiking kleding en van de kast gevuld met ons materiaal).
Wij gaan nog een paar dagen genieten van de gastvrijheid, de gezelligheid en de warmte (tempratuur en die van de Ugandezen). Zondag komen we weer aan in Nederland en kunnen wij onze verhalen uitgebreider vertellen. Alles wat wij meemaken is teveel om hier te schrijven. Tot gauw! Liefs Freek en Vera.
Groetjes en veel liefs uit Ravenstein♥♥
Dat jongetje die Freek herkende en op straat woont, heeft hij geen ouders meer of zijn ze zo arm dat ze niet een onderdak kunnen veroorloven. Vreselijk dat je dat ziet en er niets aan kan doen. Nog een paar dagen hard werken en dan zit het er weer op voor jullie. Wij wensen jullie een hele fijne reis terug naar Nederland.
Vera hoop dat jou feest vrijdag een grote hit word en een avond die je nooit meer vergeten kan.
Love always, tante Yinka ❤️